علی صابری:

تلخ، بسیار تلخ. زبان چنان تلخ شده است که حتی برای عرض تسلیت به همشهریان عزیز و بلکه همه هموطنان بزرگوار در کام نمی چرخد. شریک غم شما خانواده های داغدار هستم؛ شریک غم خانواده های شریفی که کار و بار و جان و مالشان در ساختمان پلاسکو صدمه دید یا از دست رفت. شریک غم آتشنشان های سرافراز شهر تهران که مثل همیشه جان بر کف اخلاص نهادند و با خدای خویش معامله کردند؛ مجروح شدند یا به شهادت رسیدند.
شریک غم همه ی سفره های کوچک مردمی که شب عید عزادار شد.
به عنوان یکی از اعضای شورای اسلامی شهر تهران، هرچند که هیچ مسئولیت اجرایی مستقیم و مرتبطی نداشته ام احساس شرمندگی و ناراحتی عمیق دارم. در عمق فاجعه، مجال و حوصله آسیب شناسی موضوعات نیست و قطعا این مهم را باید به آینده سپرد تا کام همشهریانم به فضل خداوند هیچ گاه دوباره این گونه تلخ نشود.
امیدوارم همکاران من در شهرداری و شورای شهر و نیز یکایک شهروندان، این حادثه را هیچ وقت در عمر خویش فراموش نکنیم. خدا کند همه ما مباحث مربوط به ایمن سازی شهری و ترمیم بافت فرسوده و مقاوم سازی ساختمان ها را جدی بگیریم. خدا کند همه ما تخصیص و تزریق بودجه کافی به مدیریت بحران و به ویژه تجهیز نهادهایی مانند سازمان آتشنشانی را در اولویت ببینیم. خدا کند فراموش نکنیم سالهاست دلسوزان شهر تحذیر می دهند تهران آمادگی کافی برای مدیریت بحران هایی مانند زلزله، آتش سوزی یا سایر بلاها را ندارد.
نخواسته ایم قدر کافی ایمن سازی و مقاوم سازی را جدی بگیریم. نخواسته ایم یا نتوانسته ایم. وای اگر حادثه ای مشابه مثلا در بازار تهران اتفاق بیافتد. همه ما باید مراقب باشیم. نهادهای مسئول اندکی سخت تر بگیرند و مردم پذیرای این سخت گیری ها جهت ایمن سازی و مقاوم سازی و رعایت استانداردها باشند.
نهادهای مسئول شجاعانه مسئولیت بپذیرند و ساختارهای خود را بازبینی نمایند و بهبود دهند.
دیروز دو کودک مظلوم در آتش سوختند و امروز آتش نشان ها و شهروندان در ساختمان پلاسکو گیر افتادند؛ حداقل تدبیر فردا کنیم. فکر کردن به شهری در اوج آلودگی و با ترافیکی وحشتناک که حتی امدادرسانی را ناممکن می سازد و شعله های آتش فاجعه در آن یکی از نمادهای اصلی مدرن سازی شهر را در حافظه تاریخی به حفره ای اندوهگین تبدیل می نماید، حقیقتا قلبم را می لرزاند.
کاش حداقل به جای عکس گرفتن و راه بستن بر امدادگران به حقوق و مسئولیت های شهروندی خویش بیشتر بیاندیشیم.
منظور سرزنش شهروندان به جای مسئولان نیست اما به شخصه در این سالها دیده ام که مردم نیز حساسیت و همکاری لازم را در خصوص رعایت مسائل مقاوم سازی و رعایت ایمنی های شغلی ندارند و حتی گاهی خود سد و مانع می گردند و یا اینکه دنبال ایجاد راههایی برای دور زدن قوانین این حوزه هستند؛ اما به عنوان حقوقدان گمان می کنم ادبیات مربوط به فضایل و تعهدات شهروندی نیز باید در کنار حقوق شهروندی ترویج و تقویت گردد و البته یکی از این تعهدات پاسخ خواهی و مطالبه گری در کنار مشارکت و مسئولیت پذیری است.
مطمئن هستم همشهریان من شایسته و سزاوار شهری بهتر هستند. شهری که مرگ هر روز بدیع و تازه و بی رحم در آن تلخی نیافریند.
به همشهریانم تسلیت می گویم. برای از دست رفتگان و شهداء، آرامش روح و سعادت و آمرزش خداوند را دعا می کنم و برای بازماندگان صبر و تحمل.
قول می دهم در حد توان خویش پیگیر موضوعات مربوط به خانواده های صدمه دیدگان و درگذشتگان به ویژه خانواده های عزیز شهدای حادثه باشم و نیز اصلاح مقررات و تخصیص بودجه کافی را پیگیری نمایم و شفاف شدن عملکرد نهادهای مسئول و پاسخ خواهی از بابت ایرادات و تقصیرات را به جد پیگیری می نمایم. خداوند به همه ما رحم کند و رحمت و بخشش خود را بی دریغ ارزانی ما دارد.