آموخته ها و اندوخته های یک وکیل

چگونگی عمل در دعوی جلب ثالث(2)

علی صابری

با سپاس از دکتر رضوان صابری که دادنامه را به من سپرد .

1-    در این پرونده نقش مشاور را داشتم. برای خواهان دادخواست و لایحه نوشتم، خواهان پس از اقامه دعوی جلب ثالث از سوی خوانده نگران بود نکند مجلوب ثالث در برابرش محکوم شود. چه، میدانست مجلوب ثالث توان پرداخت ندارد. اصلا به همین دلیل در صلح نامه پذیرفته بود که خوانده به جای مجلوب ثالث که طرف قرارداد اصلی بود چک بدهد و متعهد به پرداخت شود. حال میدید همه آنچه را برای احقاق حق خویش رشته است پنبه می شود بویژه در جلسه رسیدگی وکیل خوانده اصلی از او پرسیده بود که آیا بواقع از خوانده طلبکار است یا مجلوب ثالث و وی با وجود رابطه شراکت خوانده و ثالث از آنجاکه در واقع با ثالث طرف بوده ( در قرارداد اصلی) در کمال صداقت گفته بود با ثالث. خواهان اصل تجریدی بودن اسناد تجاری را بلد نبود و نیز چیزهای دیگر را. از جمله چگونگی محکوم شدن افراد در برابر یکدیگر جایی که جلب ثالث نیز مطرح است، پس حق داشت نگران باشد .خواهان پزشک است و آمیخته با نگرانی خویش رفتار وکیل خوانده را نمونه آورد که با گریه و زاری و التماس بیان می کرده خود خواهان معترف است به خوانده پول نداده پس انصاف نیست موکلش محکوم شود. میبینید که وکیل نیز یا واقعاً معنی دعوی جلب ثالث را بلد نیست یا خود را به ندانستن می زند؛ اگر اولی باشد که با خواهان فرقی ندارد ! و باز ببینیم که شأن وکالت تا کجا پایین آمده که وکیل بجای موکل می نشیند و التماس و زاری خواهان با وکلا دشمنی ندارد پس گفته اش حمل بر صحت است .

2-    چنانکه در نوشته پیشین زیر همین عنوان نوشتم ثالث قانون مدنی در مواد 196 و 231 با ثالث آیین دادرسی مدنی در دعوی جلب ثالث همسانی و دگرسانی دارد. جای واکاوی و درخور کار پس از این بحث ماهوی به لحاظ شکلی به چگونگی عملکرد دادگاه نیز بحث اسناد تجاری دیگر است از مابقی مباحث باید کم کم جستجو کرد و چگونگی عملکرد را در دعاوی مختلف را یافت . اینجا سند تجاری یعنی چک مطرح است و جلب ثالث توسط صادر کننده .شکل محکومیت را ببینید البته موضوع از نظر زیان دیرکرد نیز جای کار دارد که در صورت امکان در نوشته دیگر بدان خواهم پرداخت. به هرحال دادگاه صادر کننده را در مقابل خواهان محکوم می کند و مجلوب ثالث را در برابر خوانده بی گمان دو اجرائیه و دو پرونده اجرایی و دو عملیات خواهیم داشت. اگر همین دادنامه های ساده که هر روزه صادر می شوند و به ظاهر چیز پیچیده ای نیستند گرد آیند گنجینه رویه قضایی در امور گوناگون تکمیل خواهد شد.

اینک متن دادنامه

پرونده‌های کلاسه 9409980226500569 و 9409980226500755 شعبه 5 دادگاه عمومی حقوقی مجتمع قضایی شهید بهشتی تهران

تصمیم نهایی شماره

خواهان‌ها: 1. خانم رضوان صابری  2- آقای ب.ا

خواندگان: 1. آقای ب.ا  2- خانم رضوان صابری 3- آقای امید خدا مرادی

خواسته‌ها: 1. مطالبه خسارت تاخیر تادیه. 2. مطالبه وجه چک. 3. مطالبه خسارت دادرسی. 4. جلب ثالث (غیر مالی).

گردشکار: خواهان دادخواستی به خواسته فوق به طرفیت خوانده بالا تقدیم داشته که پس از ارجاع به این شعبه و ثبت به کلاسه فوق و جری تشریفات قانونی در وقت مقرر/ فوق‌العاده دادگاه به تصدی امضاء کننده زیر تشکیل است و با توجه به محتویات پرونده ختم رسیدگی اعلام و با استعانت از ذات باری تعالی به شرح زیر مبادرت به صدور رای می‌نماید.

رای دادگاه:

در خصوص دعوای خانم رضوان صابری به طرفیت آقای ب.ا وکالت خانم ط به خواسته مطالبه وجه سه فقره چک به شماره‌های 389855 مورخ 30/5/94 به مبلغ 400000000 ریال 389857 مورخ 15/7/94 و 389856 مورخ 25/6/94 هر یک به مبلغ 450000000 ریال و جمعا به مبلغ 1300000000 ریال عهد بانک مسکن به انضمام مطالبه خسارات دادرسی و تاخیر تادیه و دعوای خوانده به طرفیت خواهان و آقای امید خدامرادی مبنی بر جلب ثالث و الزام مجلوب ثالث به انجام تعهدات مصالحه نامه مورخ 30/3/94 و توافق‌نامه مورخ 3/6/94 و رد دعوای اصلی خوانده ردیف اول به انضمام کلیه خسارات دادرسی به شرح متن دادخواست‌های جداگانه تقدیمی، با عنایت به مجموع اوراق پرونده به ویژه ملاحظه تصاویر اسناد و مدارک ابرازی از سوی طرفین حاضر، ملاحظه اظهارات و مدافعات ایشان، هرچند خوانده دعوای اصلی در جهت تضمین توافقات صورت گرفته فیمابین خانم صابری و آقای خ م اقدام به صدور سه فقره چک مورد ادعا نموده است. لیکن توافقات مورخ 30/3/94 و 3/6/94 با توجه به اوصاف حاکم بر اسناد تجاری و از جمله وصف تجریدی و تنجیزی آن نافی مسئولیت صادرکننده چک در قبال دارنده آن نبوده و از طرفی با توجه به عدم ارایه هرگونه تعرض از ناحیه مجلوب ثالث (آقای ا. خ م) نسبت به اسناد ابرازی مسئولیت وی در قبال آقای ا محقق و معلوم است. بنابراین به استناد مقررات مواد 313 و 310 قانون تجارت و تبصره الحاقی به ماده 2 قانون صدور چک و ماده واحده استفساریه آن و مواد 522 و 519 و 198 قانون آئین دادرسی مدنی و مواد 219 و 10 قانونی مدنی خوانده دعوای اصلی (آقای ب.ا) را به پرداخت مبلغ 1300000000 ریال بابت وجه سه فقره چک- پرداخت مبلغ 39424200 ریال بابت هزینه دادرسی و اوراق تقدیمی که مابه التفاوت آن پس از احتساب خسارت تاخیر تادیه قابل دریافت می‌باشد و پرداخت خسارت تاخیر تادیه بر مبنای نرخ شاخص تورم بانک مرکزی جمهوری اسلامی از تاریخ سررسید چک‌ها لغایت یوم‌الوصول در حق خانم رضوان صابری و همچنین آقای ا.خ م  را به پرداخت مبلغ 1300000000 ریال بابت اصل خواسته و پرداخت هزینه دادرسی و اوراق تقدیمی و حق‌الوکاله وکیل طبق تعرفه قانونی در حق آقای ب.ا محکوم می‌نماید. رای صادره نسبت به‌آقای خ م (مجلوب ثالث) غیابی و ظرف بیست روز از ابلاغ قابل واخواهی و نسبت به سایرین حضوری و ظرف مدت مرقوم قابل تجدیدنظر خواهی در دادگاه محترم تجدید نظر استان تهران می‌باشد.

سید محمد شفیعی- رئیس شعبه پنجم دادگاه عمومی حقوقی تهران

دیدگاه کاربران

;

نام

ایمیل شما

تلفن شما

نظر شما

تصویر جدید

;