آموخته ها و اندوخته های یک دادفر

ماده 56 قانون حفظ و بهره برداری از جنگل ها و مراتع و ماده 12 قانون زمین شهری در آینه ی دادگاه ها(90)

علی صابری

به نام خدا

دادرسان ارجمند و گرامی شعبه هفتم دادگاههای تجدیدنظر استان تهران

با درود و سپاس

درباره پرونده 9909982218200185 بشماره بایگانی 0000626 و پیرو دریافت نظر پنج تن کارشناس و در تشریح آن، ضمن درخواست اخذ نظر تکمیلی از ایشان به دلیل وجود ناسازه های فراوان در گفته های شان بر همین پایه و در صورتیکه گرفتن نظر تکمیلی را ممکن نمی دانید ارجاع برای بررسی دوباره موضوع به دست هفت تن کارشناس را به تاکید خواستاریم:

1- نخستین ایراد شکلی آنکه کارشناسان در بند ز گفته هایشان آنجا که مستندات تجدیدنظر خواندگان را بر می شمردند به ویژه در شماره 4 این بند، ادعای تجدیدنظرخواه (اداره منابع طبیعی) را به عنوان مستند ایشان یادآور می شوند اینگونه آمیزش ادعای خواهان و تلقی آن به عنوان اظهارات خواندگان افزون بر تاثیر در ماهیت، دست کم از نظر شکلی برازنده کارشناسان برگزیده دادگاه تجدیدنظر نبوده، نظر را با اشکال مواجه می کند همین است که اخذ نظر تکمیلی و در صورت نپذیرفتن آن واکاوی موضوع از سوی 7 تن کارشناس را بدیهی، ضروری و الزامی می کند که آن را خواستاریم.

2- کارشناسان در پاسخ به پرسش چهارم دادگاه از پاسخ دادن گریخته اند درحالیکه دادگاه محترم با علم و آگاهی و جدا از امکانات پژوهش خواه بررسی بی طرفانه را از ایشان خواستار شده، موضوع را در صلاحیت اداره خواهان که خود یک طرف دعویست می دانند، پس دست کم درباره این بند که بی گمان مهم و مؤثر بوده و نباید رهایش کرد الزام ایشان به ارائه نظر تکمیلی امری کاملاً قانونی و لازم الرعایه است که بر آن تاکید داریم.

3- کارشناسان در پاسخ به سه پرسش نخستین به ویژه سومین بند چیزی گفته اند و قدر متقین آن این است که مساحت 8746 مترمربع از تصرفات پژوهش خواندگان خارج از اراضی ملی است پس دست کم از 10527متر ادعایی خواهان نخستین در این باره می بایست استوار شود.

4- یادمان باشد ایشان با پیش نهادن بحث هم پوشانی به شرح بازتاب یافته در نظر، چیزی را گفتند که با اخذ نظر تکمیلی ماجرای آن مساحت 1781 متر نیز حل و فصل می شود و مشخص می گردد آن نیز خارج از اراضی ملی است.

احراز این بخش فرع بر پاسخ دقیق ایشان به چهارمین پرسش دادگاه است که به شرح بیان شده در بندهای پیشین خواسته یا ناخواسته مورد غفلت کارشناسان بوده و از آن گریخته اند، همین مهم موجب می شود اخذ نظر دقیق تکمیلی از ایشان الزامی باشد تا ثابت شود همه مساحت 10527 متر موکل خارج از اراضی ملی است.

پس بدین سان بر پایه بند های پیش گفته تصمیم گیری شایسته قانونی را خواستاریم.

با سپاسی دوباره

دادفران یکی از پژوهش خواندگان سید رضا سید یوسفی

علی صابری- مهدی شیرخانی

دیدگاه کاربران

;

نام

ایمیل شما

تلفن شما

نظر شما

تصویر جدید

;