آموخته ها و اندوخته های یک دادفر

زیان معنوی در حقوق ایران(7)

علی صابری

دادرسان فرهیخته و گرامی دادگاههای تجدیدنظر استان تهران

جنابان آقایان احمدوند و یزدانی

با درود و سپاس

دادنامه ی شما را که در پهنه ی مسئولیت مدنی با رویکردی ویژه به مسئولیت مدنی دولت و لحاظ زیان معنوی صادر شده بود دیدم. خوشوقت شدم (واژه را از شادروان استاد کاتوزیان وام گرفتم در مقدمه ای که در مجله ی دانشجویی عدالت نگاشتند. سال 71 پس از بازگشتشان به دانشگاه) که به یاری فضای مجازی اینگونه دادنامه ها پخش می شود، همه می خوانند و باز نشر آنها بر عهده چند تن انگشت شمار دیگر نیست اما شاید این آسانی موجب زود فراموشی آنها نیز بشود. بر ما همان چندتن انگشت شمار است که آنها را به سنجش بنشینیم تا فراموش نشود از جناب یزدانی پیش از این هنگام قضاوت در دادگاه نخستین دادنامه در حفظ حریم خصوصی داستان شرکت مخابرات و پیامک های تبلیغاتی دیده بودیم. دکتر عباس میرشکاری که آن هنگام جوانی تازه پا به راه عدالت گستری نهاده بودند آن را به سنجش نشستند از سبک نگارش بگیر تا استناد و استدلال . دادنامه ی کنونی نیز از این قاعده بیرون نیست اما اکنون آهنگ سپاس دارم نه چالش. برداشتتان از تبصره دو ماده 14 آیین دادرسی کیفری خواندنی به جا و درست بود. کاش آن را جایی که مطالبه زیان جسمی در دادگاه مدنی صورت می گیرد حتی اگر نام دیه داشته باشد به کار بگیرید دست کم از این پس. کاش اگر تجدیدنظرخواه وکیل دارد نام او نیز می آمد و بخشی از مزد معنوی کا ر را می گرفت. کاش نوشتارش نیز منتشر شود. استدلال هایش را در کمک به دادگاه ببینیم. اگر حقوق ما انگلیسی آمریکایی بود آنچه درباره ی زیرساخت و برنامه نوشته اید به نام شما در تاریخ جاودان میشد. گفته بسیار است باشد به هنگام خود. برایتان تندرستی و کامیابی را از پروردگار خواستارم.

با سپاس دوباره

علی صابری

دادفر دادگستری

دیدگاه کاربران

;

نام

ایمیل شما

تلفن شما

نظر شما

تصویر جدید

;