به نام خدا

دادرس ارجمند و گرامی شعبه یک دادگاههای عمومی حقوقی لواسانات

با درود و سپاس

درباره پرونده 140291920006788030 بشماره بایگانی 0200590 موضوع دادخواهی خواهان به خواسته رفع مزاحمت ملکی با پیوست کردن وکالتنامه از سوی خواندگان پرونده اعلام سمت کرده برای نشست دادرسی شنبه 2/تیرماه/ 1403 ساعت 9 صبح در دفاع به آگاهی می رسانیم:

1- دعوی خواهان واهی و ایذایی است، به تاکید کاربست ماده 109 آیین دادرسی مدنی و تبصره آن را خواستاریم.

2- شوربختانه نگاشته خواندگان در نشست نخست مورد غفلت و بی اعتنایی و بی توجهی دادگاه قرار گرفته که اگر چنین نبود و به ایراد اعتبار امر قضاوت شده توجه می شد ورود به ماهیت، کارشناسی و غیره که وقت دادگاه را هدر می دهد و هزینه آور است ناممکن می شد، اکنون نیز با عدول از تصمیمات ناظر به ماهیت، بند 6 ماده 84 آیین دادرسی مدنی مجری گردد.

3- مسلم است که اعتبار امر قضاوت شده افزون بر منطوق، اسباب موجهه دادنامه قطعی را نیز در بر می گیرد. در دادنامه که دوباره آن را پیوست می کنیم می خوانیم:

   ((...نظر به اینکه پروانه احداث بنا در ملک مورد تصرف خواهان ها در آخر دهه 80 شمسی و منطبق با طرح جامع لواسان صادر شده...)) و ((...لیکن پروانه احداث ساختمان در ملک تصرفی خواندگان در سال 97 صادر گردیده و مشمول طرح جامع مصوب سال 1394 لواسان می باشد و طبق ضوابط می بایست توده ساختمان در سمت غرب باشد و پیشروی به سمت شرق صورت گیرد و طبق پروانه ساختمانی باید از انتهای شرقی حدود 10 متر فاصله داشته باشد در حالی که در وضع موجود ، ساختمان در قسمت میانی به سمت شرق احداث گردیده و فاصله از منتهی الیه شرقی زمین3/70 متر است و این موضوع باعث سایه اندازی و گرفتن نور در برخی از فصول سال می شود و طبق نقشه منظم به پروانه باید این فاصله رعایت می شد که رعایت نشده است...)) و ((...بنابراین دادگاه با احراز سبق استفاده بدون مزاحمت خواهان ها در ملک تصرفی خود و لحوق مزاحمت خواندگان ردیف اول و دوم به شرح فوق و عدم رضایت خواهان ها و فقدان جهت توجیه قانونی اقدامات خواندگان...)) یادمان باشد در پرونده استنادی که دادنامه صادر شده در آن اعتبار امر قضاوت شده را دارد موکلین که اکنون خوانده پرونده هستند، خواهان بودند و دادبرده نهایی و قطعی و خواهان کنونی خوانده آن پرونده بود.

4- همین بسنده است تا ثابت شود دعوی واهی و ایذایی ست اما به فرض محال هم که دادنامه ای وجود نداشت دعوی خواهان مردود است، رفع مزاحمت از دعاوی سه گانه یا به تعبیر قانون آیین دادرسی مدنی ثلاث است که در آن خواهان می بایست تصرف بدون مزاحمت خویش (سبق استفاده بی مزاحمت) و لحوق مزاحمت خواندگان را ثابت کند، نگاهی گذرا بدون کارشناسی و حتی غیر فنی نشان می دهد که خواهان حداکثر دو سه سال است که احداث بنا را آغاز کرده و مستحدثات اش تکمیل نیست حتی در زمان احداث بنا از سوی موکلین، خواهان مالک ملک خویش نبوده و بعداً خریداری کرده است، این مهم یعنی سبق استفاده بی مزاحمت از سوی موکلین و لحوق مزاحمت خواهان در دادنامه پیش گفته آمده است، بر همین پایه موضوع اعتبار امر قضاوت شده را پیش نهادیم، تاکید کنیم اگر این سبق و لحوق در دادنامه نیز نیامده بود چون وجود آن محرز و مسلم است در ماهیت، دعوی خواهان کنونی رد می شد گرچه نیازی بدان ملاحظه نمی شود.

5- به فرض محال اندر محال که اعتبار امر قضاوت شده را نپذیریم (قاعده آمره است و تخطی از آن تخلف) و بحث لزوم وجود سبق و لحوق را نیز جاری ندانیم و به هر دلیل که البته وجودش به نظر ممتنع است در ماهیت وارد شویم، با اجرای دادنامه پیش گفته و تخریب مقدار ایجاد کننده مزاحمت از ملک خواهان، موضوع مزاحمت می بایست در وضعیت کنونی مورد کارشناسی قرار گیرد، کارشناسی انجام شده بدین سان منتفی به انتفاع موضوع است و می بایست از کارشناس خواسته شود با لحاظ تخریب میزان پیشروی غیر مجاز خواهان (محکوم به تخریب و رفع مزاحمت) موضوع کنونی را بررسی کند این مهم در اعتراض به نظر کارشناسی از سوی خواندگان مطرح شده و در انگاره ناممکن پذیرفته نشدن پدافند ما و پی گرفت و واکاوی چیستی موضوع می بایست در وضع کنونی، کارشناسی انجام شود هرچند قاطعانه بر این باوریم اعتبار امر قضاوت شده پذیرفته خواهد شد و اگر چنین نباشد، نبود سبق استفاده بی مزاحمت برای خواهان موجد نبود عنصر لازم برای پذیرش دعوی کنونی بوده و دادخواست را ناپذیرفتنی می کند بدین سان در فرض محال لزوم ورود در ماهیت و کارشناسی می بایست چشم به راه ماند پس از اجرای کامل دادنامه پیش گفته وارد ماهیت شد پس با پیش نهادن این نگاشته تصمیم گیری شایسته قانونی و رد دعوی خواهان را خواستاریم.

با سپاسی دوباره

دادفران خواندگان

علی صابری- مهدی شیرخانی