آموخته ها و اندوخته های یک وکیل
مسئولیت مدنی تولیدکنندگان خودرو 
علی صابری

با سپاس از نیلوفر حسین قربان و مهسا سپاهی  و پیشکش به محمد صابری که سخاوتمندانه نظرات خویش را در اختیارم نهاد.
1-    موضوع پرسش به جلسه های چهارشنبه های دفترم برمی گردد که از آغاز سال متأسفانه تعطیل شد. آسیب شناسی علمی و صنفی موضوع باشد برای جای دیگر شاید من توقعم از جامعه حقوقی بالاست. به هرحال به ظاهر محمد صابری دادرسی را گام به گام همراه وکلا پی گرفته است.
2-    نمی دانم چرا از واژه مسئولیت مدنی می ترسیم قانون هم که تصویب می کنیم نامش را می گذاریم حمایت. بگذریم که سازمان حمایت کننده از تولیدکننده و مصرف کننده در کشورمان یکی است و این به شوخی می ماند و خنده آور است. برای نمونه به جای نوشتن قانون مسئولیت مدنی تولیدکننده خودرو حمایت از مصرف کننده را در دستور کار می نهیم همه مظلوم نمایی و مظلومیت . پیش تر نوشتم که مسئولیت مدنی دولت بیش از یک دهه است که لایحه شده و شاید در سطل زباله باشد. به هرحال قانون مورد اشاره در دادنامه ای که تصویب شد، در ستون وکیل الرعایای سعید دهقان در اعتماد ملی مطلبی نوشتم که ناگزیر بودم به دلیل حق وی بر ستون مقررات شکلی و ملاحظات ماهوی او را رعایت کنم، آزاد نبودم و ... . دوره ای بود که گذشت، اکنون اما فرصت به چالش کشیدن قانون فراهم است اما نه در این کوتاه نوشت .
3-    به نظرم بهتر بود وکلای خواهان مرکز صدور معاینه فنی و نهاد متولی آن را نیز طرف دعوی قرار می دادند اما جدا از آن به کارشناسی نرفتن موضوع و عدم استعلام راجع به استاندارد ایراد اساسی دادگاه است. شنیدم که شفاهی به وکلای خواهان گفته شده اگر می توانید استانداردها را بیاورید. خودتان بخوانید و داوری کنید که بی گمان موضوع تاب کارشناسی را داشته است .
4-    دادرس دادگاه مانند فعالیتش در دادگاه انقلاب ادعاهای طرفین را مفصل می نویسد اما دریغ از یک واژه استدلال. شگفتی که نه چون به این دادنامه ها عادت کردیم تأسف و حسرتی است بر دادرسی بدون استدلال و انتظاری برای دادرسی بهتر .

دیدگاه کاربران

;

نام

ایمیل شما

تلفن شما

نظر شما

تصویر جدید

;