آموخته ها و اندوخته های یک دادفر

پی نوشتی بر حقوق خانواده (14)

علی صابری

جناب آقای دکتر عیسی امینی

رئیس گرامی هیأت مدیره کانون وکلای دادگستری مرکز،دوره 30 ، سال دوم

با درود و سپاس

  نیک آگاهید که فراتر از قانون و مقررات رایج که اصلاً نمی دانم وجود خارجی، واقعی و اثر و کارکرد دارند یا خیر بر آن بوده و هستم که عملکرد دادرسان و حتی همکاران دادفرمان از جهت منش، روش و دانش باید در کانون وکلا مستندسازی شده و انباشت شود. نباید تنها به هنگامی که دادرس بازنشسته درخواست پروانه دادفری می کند بسنده کرد و شکایات را شنود. که البته آن هم نمی دانیم کجا و کی چه تأثیری داشته. با وجود این همه نامه که نگاشته ام به استثنای پرونده آقای غنچه آن هم از طریق خود ایشان به نظرم درباره ی هیچ کس دیگری هیچ توجهی به شکایاتم نشد البته که از دادرسانی نیز  نیک یاد کرده ام که دست کم امیدوارم آن ها لحاظ شده باشد. به هر رو این بار هم به عنوان شهروند و دادفر دادگستری و به ویژه و مهم تر به عنوان فردی معلول و رئیس هیأت مدیره شبکه تشکل های نابینایان و کم بینایان کشور به پیوست دو دادنامه را پیشکش می کنم که در یکی دادرس شعبه 278 افزون بر اشتباه فاحش در استنباط قضایی نوشتاری سراسر توهین به جامعه معلولین پیش می نهد. امید که سزای دنیوی رفتارش را نیز در کانون وکلا ببیند. به گواهی همکارمان آقای مرتضی درویشی و مادر محمد محقق فرد نابینایی که دختر برای گرفتن اجازه ازدواج با او به دادگاه رفته بود، حتی پس از گسیخته شدن دادنامه دادرس دادگاه با خروج از عدالت برآشفته شده، محمد را تهدید کرده. چه کم تاب و توان هست این دادرس و چه زود از کوره در می رود به درد دادرسی و دادفری نمی خورد بماند. اما با لطف دکتر حسین لطفی که سپاسش باد پرونده به شعبه 60 رفت و اینان به درستی دادنامه را گسیختند که می بایست سپاس گفته شان. همچنین  به لطف و با درایت سعید دهقان سردبیر مجله در این شماره دو نگاشته از ناصر سرگران (جانباز) و زهرا علی اکبر نیشابوری درباره این رأی به چاپ رسیده و آن را مورد چالش قرار داده اند . این رویکرد و کوشش جای سپاس دارد. باشد که کانون هم سزا دهد هم پاداش. گفته بسیار است بخواهید بیشتر خواهم گفت.

با سپاس دوباره

علی صابری

دیدگاه کاربران

;

نام

ایمیل شما

تلفن شما

نظر شما

تصویر جدید

;